Op deze foto zit Sherly met haar neefje Sebastiaan op een sleetje dat wordt voortgetrokken door oom Camiel. De voorlaatste serieuze winterperiode in Nederland is die van 1996-1997, 12 jaar geleden. Sherly valt dus met de neus in de boter, zoals dat dan heet, al lijkt me dat bij deze temperaturen een eerder pijnlijke dan plezierige gebeurtenis.
Ze vindt het allemaal leuk, al vindt ze het wel vervelend om met deze kou achterop de fiets te zitten. Het is grappig om te zien dat sneeuw en ijs haar helemaal niet verbazen. Voor verbazing is ze nog te jong. Ik denk dat juist dat onvermogen om zich te verbazen haar zo goed in staat stelt zich aan te passen aan al die nieuwe dingen die zij de laatste 7 maanden heeft meegemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten