Afgelopen zondag waren we bij mijn broer in Dalfsen en op de terugweg aten we bij wijze van diner bij McDonald's. Dat kon wel een keer, vonden we. Sherly vond het allemaal héérlijk: de frietjes, de bitterballen (al smaken die meer naar zoute meelklonten) een hapje Big Mac en de milkshake. Toen we een half uurtje later het laatste stukje naar huis reden, riep ze nog vanaf de achterbank hoe lekker ze het had gevonden. Voor het eerst dat ze na het eten nog iets over het eten zei ...
Wat doet McDonald's toch met vet, koolhydraten en gemalen vlees, dat kinderen het onmiddellijk heerlijk vinden, of ze nou uit Haiti komen of uit Nederland (of allebei)? En is er een parallel te trekken met bijvoorbeeld K3, Walt Disney of prinsessenjurken? Ook daarvoor is Sherly als een blok gevallen.
Westerse magie. Daar kan niets tegenop.
1 opmerking:
De charme van MacDonalds heb ik nooit begrepen. Misschien werkt het alleen maar als je jonger dan 18 bent?
Een reactie posten