Tractatie!

Sherly is bijna jarig. Al een tijdje zijn we bezig met de voorbereidingen. Allereerst cadeautjes kopen, maar ook plannen wat we allemaal gaan doen op het partijtje. Dat soort aangename beslommeringen konden we een jaar geleden al enigszins voorzien, toen we nog slechts in theorie ouders waren. Wat we echter nooit hadden kunnen bedenken was de inspanning die een tractatie voor de klasgenootjes vergt. Nu weten we ook wel dat de ene ouder daar meer werk van maakt dan de ander, maar dan nog is het allemaal een stuk ingewikkelder dan toen wij zelf als kind op school tracteerden. Toen - zucht, ik word oud - ging het nog gewoon om de snoepjes, de inhoud, zeg maar. Maar ook in het tractatiegebeuren heeft de marketing toegeslagen: het moet wél gelikt uitzien, anders verkoopt het niet! Aanvankelijk dachten wij dat wij daar niet zo aan zouden gaan meedoen, maar op de één of andere manier is het ook wel érg leuk, zo'n aangeklede tractatie. En dus was ons huis vandaag een soort thuiswerkatelier vol karton, roze papier, watten, scharen, stiften en lijm. En het was nog gezellig ook, om zo te fröbelen. En Sherly zat gezellig bij ons aan tafel, met haar poppenhuis te spelen. Geluk in de 21e eeuw is toch ook weer niet zo heel anders dan in de 20e.