Evenementen die Sherly minder leuk vond

De aankomst in Nederland brengt voor Sherly ook een aantal verplichtingen met zich mee die minder plezierig zijn. Hier volgt haar top 6 van nare bezoekjes tot nu toe, van gewoon saai tot ongewoon afschuwelijk.

Gewoon saai: een bezoek aan de huisarts in Leiden. Een heel aardige man. Hij kijkt in mijn oren en in mijn mond. Hij zet mij op een bedje, steekt slangen in zijn oren en drukt een douchekop tegen mijn buik, tegen mijn borst en op mijn rug. En hij praat lang met papa en mama over mij.

Behoorlijk saai: een bezoek aan het gemeentehuis in Leiden. Eerst een lichte wachtkamer waar ook wat te spelen is voor mij. Dan met mijn vader en moeder naar een loket met een aardige mevrouw die van alles overschrijft uit formulieren en uit mijn paspoort. Aan het eind moeten papa en mama betalen.

Ongewoon saai: een bezoek aan de IND in Rijswijk. Eerst een donkere wachtkamer vol mensen, dan een tijdlang zitten bij een loket met een aardige mevrouw die allerlei dingen bespreekt met papa en mama, waar ik niets van begrijp. Ook hier moeten papa en mama aan het eind voor betalen. En dat kan niet eens met dat plastic kaartje, want het apparaat daarvoor is al een paar dagen kapot.

Naar: een bezoek met papa en mama aan de GGD, voor een TBC-verklaring. Eerst een wachtkamer met speelgoed. Dan een aardige mevrouw die met papa en mama praat. Dan een mevrouw die mij tegen een apparaat aanzet en mama een heel lelijke schort laat aantrekken. Mama blijft bij mij staan en en die mevrouw met papa achter een raampje. Even gebeurt er helemaal niets, waar iedereen erg tevreden over is. Dan weer die wachtkamer met dat speelgoed, en dan weer naar die aardige mevrouw die mij ineens heel gemeen in mijn arm prikt!

Gewoon afschuwelijk: een bezoek met papa en mama aan het consultatiebureau. Eerst een wachtkamer met speelgoed, maar voor ik daar iets mee kan doen, moet ik al mijn kleren uitdoen behalve mijn onderbroek. Ik moet rechtop tegen een muur staan en een mevrouw meet mijn lengte. Daarna moet ik op een weegschaal. En daarna mag ik mee naar een andere mevrouw in een aparte kamer. Zij vraagt mij met blokjes te spelen en praat ondertussen met papa en mama. Daarna zet ze mij op een bedje, stopt slangen in haar oren en drukt een douchekop tegen mijn buik, tegen mijn borst en op mijn rug. Zij is ook aardig, maar ook zij prikt mij ineens gemeen in mijn arm. En daarna óók nog in de andere arm!

Ongewoon afschuwelijk: een bezoek met papa en mama aan het LUMC. Het begint goed met een heel leuke wachtkamer waar je heel leuk kan spelen! Daarna een gesprekje in een kamertje met een aardige jongeman. Hij praat vooral met papa en mama. Daarna zet hij me op een bedje, steekt slangen in zijn oren en drukt een douchekop tegen mijn buik, tegen mijn borst en op mijn rug en dan mag ik weer terug naar die leuke kamer. Even later komt hij weer terug en gaan we met zijn allen naar een andere kamer waar een mevrouw in witte jas lange tijd praat met papa en mama, terwijl ik wat speel op een matje in de hoek. De mevrouw zet mij even later op een bedje, stopt slangen in haar oren en drukt een douchekop tegen mijn buik, tegen mijn borst en op mijn rug. Daarna mag ik weer spelen op het matje in de hoek. Nog wat later gaan we naar een andere kamer met twee aardige mevrouwen die mij op een bedje leggen. De ene mevrouw stopt ineens een lange naald met een slangetje eraan in mijn arm! Dat doet gemeen pijn en duurt lang, want door het slangetje tapt de andere mevrouw wel vier buisjes bloed af!